وقتی سنت های مسجد و مدرسه را مرور می کنیم، فضاسازی هایی از قبیل تابلوهای دست ساز حدیث و روزنامه دیواری های هفتگی مسجد در ذهنمان زنده می شود. خاطراتی که بسیاری از نوجوانان آن زمان را ساعت ها مشغول خود می کرد. اما امروزه با گسترش فضای مجازی و فرد محوری کمتر رنگ و بویی از آن فضاهای روح دار در مسجد وجود دارد. آیا آن سنت ها کارآیی خود را امروز از دست داده اند؟ و باید جایگزینی برای آن پیدا کنیم؟ تجربه حجت الاسلام امینی را می شنویم.
"*" indicates required fields
"*" indicates required fields