گویند سنگ لَعل شود در مَقامِ صبر / آری شود، ولیک به خونِ جگر شود. تربیت عبارت است از انتخاب رفتار و گفتار مناسب، ایجاد شرایط و عوامل لازم و کمک بهشخص مورد تربیت، تا بتواند استعدادهای نهفتهاش را در تمام ابعاد وجودی خویش بهطور هماهنگ پرورش داده و شکوفا سازد و بهسوی هدف بهتدریج حرکت کند. بنابراین تربیت نیاز به خودسازی در مرحله اول دارد تا انسان بتواند در زمان مناسب بهترین انتخاب را داشته باشد. از اولیات خودسازی صبر نسبت به گفتار و رفتار دیگران است که اگر این اصل نباشد هیچ انسانی دیگری را نمی پذیرد. در ذیل خاطره ای جذاب از حجت الاسلام میرمجیدی امام محله در موضوع نقش صبر در تربیت می شنویم.
"*" indicates required fields
"*" indicates required fields